عفونت سینوس مسری است؟

• جنا فلچر، دکتر الین کی. لیو
• ترجمه هستی فراست‎فر

عفونت سینوس که به نام سینوزیت نیز شناخته می‎شود، ممکن است به سادگی با سرماخوردگی بسیار واگیردار اشتباه گرفته شود.
به هر جهت، صرف اینکه علایم عفونت‏‌های سینوس بسیار مشابه علایم سرماخوردگی است این به این معنی نیست که عفونت سینوس هم‎اندازۀ سرماخوردگی مُسری است.
اینکه عفونت سینوس مسری باشد یا خیر، بسیار وابسته به علت بروز عفونت است.
مطالب این مقاله:
• عفونت سینوس چیست؟
• آیا عفونت‎های سینوس واگیردارند؟
• علایم
• درمان
• مداوای خانگی
• چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد

عفونت سینوس چیست؟
سینوس‎ها حفره‎هایی توخالی در ناحیۀ گونه‎ها هستند که در دو سمت بینی و پشت آن و در قسمت پیشین پیشانی قرار دارند.
این ناحیه‎ها معمولاً پر از هوا هستند و با یک لایۀ نازک مخاط احاطه شده‎اند.
عفونت سینوس وقتی بروز می‎کند که بافت‎های اطراف این نواحی توخالی متورم می‎شوند یا دچار آلودگی ویروسی، باکتریایی یا قارچی می‎گردند.

آیا عفونت‎های سینوس واگیردارند؟
چند نوع عفونت سینوس وجود دارد که برخی از آنها مسری هستند.
عفونت سینوس ناشی از ویروس مسری است و به سادگی از فردی به فرد دیگر منتقل می‎شود.
عفونت‎های سینوس ناشی از دگرشکلی (دفورمه شدن) بینی، انسداد معبرهای بینی، یا انواع آلرژی مسری نیستند.

انواع عفونت سینوس
چند نوع مختلف عفونت سینوس وجود دارد، که بر اساس مدت زمان ادامۀ عفونت طبقه‎بندی می‎شوند:
این عفونت‎ها شامل موارد زیر هستند:
• حاد – عفونت‎هایی که به مدت 4 هفته یا کمتر طول می‎کشند
• تحت حاد – عفونت‎هایی که بین 4 تا 12 هفته ادامه دارند
• مزمن – عفونت‎هایی که بیش از 12 هفته ادامه دارند
• مکرر – عفونت‎هایی که چندین بار در طول سال بروز می‎کنند
به علاوه، هر نوع عفونت سینوس می‎تواند چندین علت بالقوه شامل عوامل میکربی، ویروسی یا قارچی داشته باشد.
برخی موارد سینوزیت فقط همراه ورم و التهاب ناشی از انسداد معبرهای بینی یا انسداد حفره‎های سینوس بروز می‎کنند. انواع آلرژی و قرار گرفتن مدام در معرض هوای آلوده نیز می‎تواند به عفونت‎های سینوس منجر شوند.

علایم
عفونت‎های سینوس اغلب شبیه به یک سرماخوردگی سخت به نظر می‎رسند. ممکن است برای مردم تمایز قایل شدن بین عفونت سینوس و سرماخوردگی دشوار باشد. برخی از شایع‌ترین علایم سینوزیت مشابه علایم سرماخوردگی است. این علایم عبارتند از:
• احساس فشار در ناحیۀ حفرات سینوس
• دشواری تنفس
• ترشح بینی
• خشکی بینی
• سرفه
• آبریزش از بخش پسین بینی
• گلودرد
• درد دندان
• درد در یک گوش یا هر دو
• خستگی مزمن
• تب
عفونت‎های سینوس با منشأ باکتریایی چند علامت اضافی نیز دارند. این علایم عبارتند از:
• ترشح چرک مانند یا انبسته از بینی
• علایم بیماری بیش از یک هفته ادامه دارند
• درد صورت

درمان‎
در مورد اغلب موارد عفونت سینوس، درمان مقدمتاً بر تخفیف علایم متمرکز می‎شود. گزینه‎های متعددی برای تسکین علایم آزاردهندۀ بیماری وجود دارد. این گزینه‎ها عبارتند از:
• شستشوی بینی برای کاهش تخلیۀ مخاط و خارج کردن مواد محرک
• استفاده از اسپری‎های بینی حاوی داروهای کورتیکوستروئیدی که التهاب را کاهش می‎دهند
• استروئیدهای خوراکی برای عفونت‌های شدیدتر
در موارد سینوزیت‎های باکتریایی، دکتر معمولاً مصرف یک دوره آنتی‎بیوتیک را برای از بین بردن میکرب‎ها تجویز می‎کند. انتظار می‎رود که فرد دچار سینوزیت باکتریایی تا دو هفته ناچار از مصرف آنتی‎بیوتیک باشد.
در موارد عفونت‎های سینوسی مزمن یا مکرر، درمان در عین حال با هدف مداوای علت اصلی و کاهش مدت زمان یا فرکانس عفونت‎ها انجام می‎شود.
در این موارد، دکتر ممکن است برای کاهش التهاب، تزریق مستقیم استروئید به داخل معبرهای بینی را تجویز کند.
برای موارد سینوزیت مزمن مقاوم به درمان، دکتر ممکن است انجام جراحی برای باز کردن سوراخ‎های سینوس را توصیه کند، که با این کار فضای بیشتری برای تخلیۀ مخاط ایجاد می‎شود. در موارد عفونت‎های سینوسی مزمن ناشی از آلرژی، دکتر ممکن است استفاده از واکسن‎های آلرژی را تجویز کند.

مداوای خانگی
در برخی موارد ممکن است فرد مایل باشد مداوای عفونت سینوسی را در محیط خانه انجام دهد. مردم می‎توانند تا زمان رفع علایم عفونت به استفاده از داروهای غیر نسخه‎ای اقدام کنند.
برخی از رایج‎ترین داروهای غیر نسخه‎ای مورد استفاده در مداوای عفونت‎های سینوس عبارتند از:
• استامینوفن: که درد و افتادگی ناشی از ورم معبرهای بینی را کاهش می‎دهد
• دکونژستانت‎ها: که میزان مخاط تولید شده را کاهش می‎دهند
• داروهای سرماخوردگی: ترکیبی از داروها که طیفی از علایم شامل انسداد بینی، درد و سرفه را تسکین می‎دهند
درمان‎های دیگری نیز ممکن است به مداوای خانگی کمک کنند. برای مثال استفاده از بخارساز یا بخور می‎تواند به پاک شدن معبرهای بینی کمک کند.
برخی از مردم به تخلیۀ بینی در خانه اقدام می‏کنند، که این کار به خارج شدن مخاط اضافی و باز شدن راه‎های هوایی کمک می‎کند.
افراد علاقمند به طب گیاهی یا درمان‎های طبیعی ممکن است استفاده از روغن‎های ضروری را در مد نظر قرار دهند.
برخی از روغن‎هایی که به رفع فشار سینوس کمک می‎کنند شامل روغن لیمو، روغن اسطوخودوس و روغن اکالیپتوس است. در مورد استفاده از این روغن‎ها رعایت برخی پرهیزها ضروری است زیرا آنها تحت تنظیمات نظارتی FDA قرار ندارند.

چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
هر فردی که فشار و درد ناشی از سینوزیت را به مدت بیش از یک هفته تحمل کرده باشد، باید مورد مراقبت پزشکی قرار گیرد. این افراد ممکن است در عین حال دچار تب یا سرفه‎ای شوند که به مرور زمان بهبود پیدا نمی‎کنند.
دکتر فرد دچار این علایم را مورد ارزیابی و بررسی قرار می‎دهد. بخشی از این ارزیابی گرفتن شرح حال بیمار در مورد تاریخچۀ ابتلا به سینوزیت و نیز معاینۀ فیزیکی است.
دکتر نشانه‎های زیر را در مورد عفونت‎های سینوس مورد پیگیری قرار می‎دهد:
• ورم معبرهای بینی و بافت‎ها
• سرخی معبرهای بینی
• بدی تنفس
• وجود مخاط مایل به سبز
• بروز حالت افتادگی در صورت
همچنین ممکن است دکتر از وجود درد سؤال کند. به طور مشخص، دکتر مایل به دانستن وجود یا عدم وجود درد در گوش‎ها، دندان‎ها، و نواحی اطراف معبرهای بینی است.
اگر فرد به مدت بیش از یک هفته دچار عفونت سینوس بوده و دکتر ظن به وجود عفونت باکتریایی داشته باشد، ممکن است برای بیمار آنتی‎بیوتیک تجویز کند.
همۀ افراد عفونت سینوس نیاز به آنتی‎بیوتیک ندارند زیرا منشأ بیماری در آنها ممکن است ویروس یا آلرژی و یا وجود ناهنجاری در حفره‌های بینی باشد.

Source:
Sinus infections: Are they contagious?
Written by Jenna Fletcher Reviewed by Elaine K. Luo, MD
Last reviewed: Wed 5 July 2017