• جنا فلچر، دکتر الین کی. لیو
• ترجمه هستی فراست‌فر
عفونت سینوس که به نام سینوزیت نیز شناخته می‌شود، ممکن است به سادگی با سرماخوردگی بسیار واگیردار اشتباه گرفته شود.
به هر جهت، صرف اینکه علایم عفونت‌های سینوس بسیار مشابه علایم سرماخوردگی است این به این معنی نیست که عفونت سینوس هم‌اندازۀ سرماخوردگی مُسری است.
اینکه عفونت سینوس مسری باشد یا خیر، بسیار وابسته به علت بروز عفونت است.
مطالب این مقاله:
• عفونت سینوس چیست؟
• آیا عفونت‌های سینوس واگیردارند؟
• علایم
• درمان
• مداوای خانگی
• چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
عفونت سینوس چیست؟
سینوس‌ها حفره‌هایی توخالی در ناحیۀ گونه‌ها هستند که در دو سمت بینی و پشت آن و در قسمت پیشین پیشانی قرار دارند.
این ناحیه‌ها معمولاً پر از هوا هستند و با یک لایۀ نازک مخاط احاطه شده‌اند.
عفونت سینوس وقتی بروز می‌کند که بافت‌های اطراف این نواحی توخالی متورم می‌شوند یا دچار آلودگی ویروسی، باکتریایی یا قارچی می‌گردند.
آیا عفونت‌های سینوس واگیردارند؟
چند نوع عفونت سینوس وجود دارد که برخی از آنها مسری هستند.
عفونت سینوس ناشی از ویروس مسری است و به سادگی از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود.
عفونت‌های سینوس ناشی از دگرشکلی (دفورمه شدن) بینی، انسداد معبرهای بینی، یا انواع آلرژی مسری نیستند.
انواع عفونت سینوس
چند نوع مختلف عفونت سینوس وجود دارد، که بر اساس مدت زمان ادامۀ عفونت طبقه‌بندی می‌شوند:
این عفونت‌ها شامل موارد زیر هستند:
• حاد – عفونت‌هایی که به مدت 4 هفته یا کمتر طول می‌کشند
• تحت حاد – عفونت‌هایی که بین 4 تا 12 هفته ادامه دارند
• مزمن – عفونت‌هایی که بیش از 12 هفته ادامه دارند
• مکرر – عفونت‌هایی که چندین بار در طول سال بروز می‌کنند
به علاوه، هر نوع عفونت سینوس می‌تواند چندین علت بالقوه شامل عوامل میکربی، ویروسی یا قارچی داشته باشد.
برخی موارد سینوزیت فقط همراه ورم و التهاب ناشی از انسداد معبرهای بینی یا انسداد حفره‌های سینوس بروز می‌کنند. انواع آلرژی و قرار گرفتن مدام در معرض هوای آلوده نیز می‌تواند به عفونت‌های سینوس منجر شوند.
علایم عفونت سینوس
عفونت‌های سینوس اغلب شبیه به یک سرماخوردگی سخت به نظر می‌رسند. ممکن است برای مردم تمایز قایل شدن بین عفونت سینوس و سرماخوردگی دشوار باشد. برخی از شایع‌ترین علایم سینوزیت مشابه علایم سرماخوردگی است. این علایم عبارتند از:
• احساس فشار در ناحیۀ حفرات سینوس
• دشواری تنفس
• ترشح بینی
• خشکی بینی
• سرفه
• آبریزش از بخش پسین بینی
• گلودرد
• درد دندان
• درد در یک گوش یا هر دو
• خستگی مزمن
• تب
عفونت‌های سینوس با منشأ باکتریایی چند علامت اضافی نیز دارند. این علایم عبارتند از:
• ترشح چرک مانند یا انبسته از بینی
• علایم بیماری بیش از یک هفته ادامه دارند
• درد صورت
درمان عفونت سینوس
در مورد اغلب موارد عفونت سینوس، درمان مقدمتاً بر تخفیف علایم متمرکز می‌شود. گزینه‌های متعددی برای تسکین علایم آزاردهندۀ بیماری وجود دارد. این گزینه‌ها عبارتند از:
• شستشوی بینی برای کاهش تخلیۀ مخاط و خارج کردن مواد محرک
• استفاده از اسپری‌های بینی حاوی داروهای کورتیکوستروئیدی که التهاب را کاهش می‌دهند
• استروئیدهای خوراکی برای عفونت‌های شدیدتر
در موارد سینوزیت‌های باکتریایی، دکتر معمولاً مصرف یک دوره آنتی‌بیوتیک را برای از بین بردن میکرب‌ها تجویز می‌کند. انتظار می‌رود که فرد دچار سینوزیت باکتریایی تا دو هفته ناچار از مصرف آنتی‌بیوتیک باشد.
در موارد عفونت‌های سینوسی مزمن یا مکرر، درمان در عین حال با هدف مداوای علت اصلی و کاهش مدت زمان یا فرکانس عفونت‌ها انجام می‌شود.
در این موارد، دکتر ممکن است برای کاهش التهاب، تزریق مستقیم استروئید به داخل معبرهای بینی را تجویز کند.
برای موارد سینوزیت مزمن مقاوم به درمان، دکتر ممکن است انجام جراحی برای باز کردن سوراخ‌های سینوس را توصیه کند، که با این کار فضای بیشتری برای تخلیۀ مخاط ایجاد می‌شود. در موارد عفونت‌های سینوسی مزمن ناشی از آلرژی، دکتر ممکن است استفاده از واکسن‌های آلرژی را تجویز کند.
مداوای خانگی
در برخی موارد ممکن است فرد مایل باشد مداوای عفونت سینوسی را در محیط خانه انجام دهد. مردم می‌توانند تا زمان رفع علایم عفونت به استفاده از داروهای غیر نسخه‌ای اقدام کنند.
برخی از رایج‌ترین داروهای غیر نسخه‌ای مورد استفاده در مداوای عفونت‌های سینوس عبارتند از:
• استامینوفن: که درد و افتادگی ناشی از ورم معبرهای بینی را کاهش می‌دهد
• دکونژستانت‌ها: که میزان مخاط تولید شده را کاهش می‌دهند
• داروهای سرماخوردگی: ترکیبی از داروها که طیفی از علایم شامل انسداد بینی، درد و سرفه را تسکین می‌دهند
درمان‌های دیگری نیز ممکن است به مداوای خانگی کمک کنند. برای مثال استفاده از بخارساز یا بخور می‌تواند به پاک شدن معبرهای بینی کمک کند.
برخی از مردم به تخلیۀ بینی در خانه اقدام می‌کنند، که این کار به خارج شدن مخاط اضافی و باز شدن راه‌های هوایی کمک می‌کند.
افراد علاقمند به طب گیاهی یا درمان‌های طبیعی ممکن است استفاده از روغن‌های ضروری را در مد نظر قرار دهند.
برخی از روغن‌هایی که به رفع فشار سینوس کمک می‌کنند شامل روغن لیمو، روغن اسطوخودوس و روغن اکالیپتوس است. در مورد استفاده از این روغن‌ها رعایت برخی پرهیزها ضروری است زیرا آنها تحت تنظیمات نظارتی FDA قرار ندارند.
چه هنگامی به دکتر مراجعه کنیم
هر فردی که فشار و درد ناشی از سینوزیت را به مدت بیش از یک هفته تحمل کرده باشد، باید مورد مراقبت پزشکی قرار گیرد. این افراد ممکن است در عین حال دچار تب یا سرفه‌ای شوند که به مرور زمان بهبود پیدا نمی‌کنند.
دکتر فرد دچار این علایم را مورد ارزیابی و بررسی قرار می‌دهد. بخشی از این ارزیابی گرفتن شرح حال بیمار در مورد تاریخچۀ ابتلا به سینوزیت و نیز معاینۀ فیزیکی است.
دکتر نشانه‌های زیر را در مورد عفونت‌های سینوس مورد پیگیری قرار می‌دهد:
• ورم معبرهای بینی و بافت‌ها
• سرخی معبرهای بینی
• بدی تنفس
• وجود مخاط مایل به سبز
• بروز حالت افتادگی در صورت
همچنین ممکن است دکتر از وجود درد سؤال کند. به طور مشخص، دکتر مایل به دانستن وجود یا عدم وجود درد در گوش‌ها، دندان‌ها، و نواحی اطراف معبرهای بینی است.
اگر فرد به مدت بیش از یک هفته دچار عفونت سینوس بوده و دکتر ظن به وجود عفونت باکتریایی داشته باشد، ممکن است برای بیمار آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
همۀ افراد عفونت سینوس نیاز به آنتی‌بیوتیک ندارند زیرا منشأ بیماری در آنها ممکن است ویروس یا آلرژی و یا وجود ناهنجاری در حفره‌های بینی باشد.
Source:
Sinus infections: Are they contagious?
Written by Jenna Fletcher Reviewed by Elaine K. Luo, MD
Last reviewed: Wed 5 July 2017
