• کِنا اینگلسون، دکتر سوزان فالک
• ترجمه نادر اکبری
خشکی گوش اغلب توسط ایجاد لایه‌های پوست مردۀ خشک و بروز خارش در مجرای گوش مشخص می‌شود.
خشکی گوش می‌تواند علل متعددی داشته باشد. علت می‌تواند به سادگی عدم تولید موم کافی در گوش یا تمیز کردن بیش از حد گوش باشد. خشکی گوش در عین حال ممکن است ناشی از انواع آلرژی و دیگر اختلالات موجب خشکی پوست مثل اگزما، پسوریازیس، و درماتیت باشد. در اغلب مواد خشکی گوش به سادگی قابل درمان است.
برخی از مردم ممکن است نگران بروز لایهدار شدن پوست در داخل و اطراف گوش باشند. به هر جهت، خشکی گوش‌ها با خارش همراه است و می‌تواند سبب ایجاد ناراحتی شدید شود.
مطالب این مقاله:
• علل
• درمان
• نکاتی برای پیشگیری
• چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
• دورنما
علل
خشکی گوش می‌تواند نتیجۀ اختلالات موجب خشکی پوست و نیز صدمات وارد شده به دیگر نقاط بدن باشد. این اختلالات موارد زیر را شامل می‌شود:
• اگزما: اگزما می‌تواند در مجرای گوش بروز کند و بیش از حد خارش‌آور باشد. اگر اگزما در گوش ایجاد شود، احتمال آسیب زدن به بینی و جمجمه نیز وجود دارد.
• پسوریازیس: پسوریازیس نوعی اختلال خودایمنی است که سبب می‌شود سلولهای پوست سریعتر از ریزش خود رشد کنند. نتیجۀ این روند خشکی، لایهدار شدن پوست و سرخی نهفته است که باعث آسیب دیدن گوش خارجی، جمجمه، و گردن می‌شود. پسوریازیس نیز می‌تواند سبب خارش پوست شود.
• درماتیت: درماتیت التهاب پوست است. انواع مختلف درماتیت ممکن است بر اثر واکنش آلرژیک به شامپوها یا محصولات تمیز کنندۀ پوست بروز کنند. در عین حال امکان بروز درماتیت بدون هر علت شناخته شده وجود دارد، مثل موردی که درماتیت به عنوان شوره در مو ظاهر می‌شود.
تحریک گوش می‌تواند سبب بروز خشکی گوش شود. مردمی که از وسایل کمک شنوایی استفاده میکنند ممکن است بر اثر تحریک ناشی از دستگاه‌های مزبور از طریق سایش دستگاه با پوست حساس و ظریف داخل گوش و اطراف آن دچار خشکی گوش شوند.
در عین حال جنس وسایل کمک شنوایی نیز می‌تواند سبب بروز واکنش آلرژیک شود.
خشکی گوش در عین حال ممکن است ناشی از نظافت بیش از حد گوش باشد. این کار باعث خارج شدن موم گوش و روغن‌های طبیعی موجود در گوش می‌شود که هر دو برای حفظ سلامت گوش اهمیت دارند.
درمان
هدف هر برناممۀ درمان خشکی گوش اغلب متوقف کردن خارش گوش در وهلۀ اول و سپس ایجاد مجدد رطوبت متعادل فضای داخل گوش است.
انتخاب درمان معمولاً به علت اصلی بروز خشکی گوش بستگی دارد. اگزما، پسوریازیس و درماتیت در ناحیۀ گوش به همان طریق معمول در درمان آنها در دیگر نقاط بدن مورد معالجه قرار میگیرند.
کرمهای استروئیدی غیر نسخه‌ای در ترکیب با ترکیبات روغنی حاوی استروئیدهای ضد التهابی در این مورد کاربرد دارند. در ترکیب با یکدیگر این داروها میتوانند مانع از خارش گوش شده و در مواردی که گوش‌ها عفونی نشدهاند به تجدید توازن محیط مرطوب داخل گوش کمک کنند.
کرمها یا قطرههای استروئیدی صرفاً باید در کوتاه مدت برای درمان استفاده شوند، زیرا استفادۀ درازمدت از این داروها می‌تواند سبب نازک شدن پوست و شکنندگی آن شود.
بسته به علت اصلی بروز خشکی گوش، دکتر ممکن است آنتیبیوتیک یا قطرههای گوش ضد قارچ تجویز کند.
نظافت ملایم گوش می‌تواند در مورد خشکی گوش مفید باشد اگر خشکی گوش بر اثر وزش باد یا خشکی هوا ایجاد شده باشد. هدف برداشتن مواد محرک مثل گرد و غبار و در عین حال حفظ رطوبت طبیعی محیط داخل گوش است.
در محیطهای دارای آب و هوای خشن، چه سرد و چه گرم، ژله نفتی می‌تواند به نرم و مرطوب کردن گوش دچار خشکی کمک کند.
فرآورده‌های شامل الکل، پراکسید هیدروژن یا سرکه معمولاً برای رفع خشکی گوش مفید نیستند اما میتوانند در تسکین خارش گوش کمک کننده باشند.
بهترین کار این است که برای نظافت داخل گوش از گوش‌پاک‌کن‌های پنبهای (سواب پنبهای) استفاده نشود زیرا آنها باعث تمیز شدن بیش از حد داخل گوش می‌شوند. همچنین آنها باعث می‌شوند تا زایدات موم داخل گوش به بخش‌های زیرین مجرای گوش رانده شود که این باعث بروز تحریک و عفونت می‌شود.
گوش سالم یک دستگاه خودتمیز کننده است و به طور طبیعی نیازی به نظافت دستی یا تهاجمی ندارد.
نکاتی برای پیشگیری
مردم با اعمال برخی تغییرات کوچک در سبک زندگی روزانه و معمول خود میتوانند خطر خشکی گوش را کاهش دهند.
گرما یک علت شایع بروز خشکی گوش است، بنابراین این موضوع اغلب کمک کننده خواهد بود که در زمستان دمای هوا متعادل نگه داشته شود و از گرفتن دوش یا حمام خیلی گرم خودداری گردد. در عین حال دور نگه داشتن گوش از پرتوهای آفتاب نیز کمک کننده است.
یک دستگاه مرطوب کننده ممکن است برای مردمی که در مقابل خشکی گوش آسیب‌پذیر هستند مفید باشد، مخصوصاً اگر آنها در اقلیمهای خشک زندگی میکنند و به طور مداوم در معرض جریان دستگاه‌های تهویۀ هوا قرار دارند.
صابونها و فرآورده‌های نظافت ملایم میتوانند از التهاب که در مراحل بعد می‌تواند به خشکی گوش منجر شود پیشگیری کنند.
چه هنگامی باید به دکتر مراجعه کرد
در صورت ادامۀ خشکی گوش پس از انجام مداوای خانگی و استفاده از داروهای غیر نسخه‌ای، فرد دچار خشکی گوش باید به پزشک مراجعه کند.
در صورتی که تکههای پوست خشک در گوش دارای هر یک از موارد زیر باشند استفاده از کمکهای پزشکی ضروری است:
• تشکیل کهیر
• شروع نشت خون، چرک یا مایعات
• قرمز شدن گوش
• آزار دهنده شدن خشکی گوش
اگر خشکی گوش نتیجۀ نظافت بیش از حد باشد یا بر اثر این کار تشدید شود، برای مردم این امکان هست که از دکتر بخواهند تا گوش‌ها را برایشان تمیز کند. این کار معمولاً از طریق پاشیدن با ملایمت آب گرم و استریل به داخل گوش انجام می‌شود.
دورنما
دورنما در خشکی گوش عمدتاً وابسته به علت بروز خشکی گوش است.
اگر خشکی گوش ناشی از شوره باشد، این احتمال هست که به صورت مشکل مادامالعمر درآید و هر از گاه از بین برود و دوباره برگردد. کنترل شوره از طریق درمان کار آسانی است، و مواظبت از گوش می‌تواند ریسک برگشت خشکی گوش را کاهش دهد.
شایع‌ترین علت صدمۀ گوش در موارد خشکی گوش استفاده از ابزارهای گوشی یا سایر اشیاء مثل کلیپس و خلال دندان است. این اشیاء اغلب برای خراش دادن گوش و تحویل مواد لیز کننده مورد استفاده قرار میگیرند.
این اشیاء میتوانند سبب بریدگی و خراش مجرای گوش شوند و به پـرده صماخ آسیب برسانند. حتی یک پارگی کوچک در گوش می‌تواند باعث شود تا باکتریها از سدهای دفاعی طبیعی گوش بگذرند و باعث بروز عفونت شوند.
اگرچه خشکی گوش می‌تواند سبب بروز خارش و ناراحتی شود؛ آنها معمولاً باعث ایجاد صدمات درازمدت نمیشوند.
Source:
Dry ears: Causes, treatment, and prevention
Last reviewed Mon 4 September 2017
By Kanna Ingleson
Reviewed by Suzanne Falck, MD, FACP
