• امبر اریکسون گابی، دکتر استیسی آر. سمپسون
• ترجمه هامیک رادیان
رینیت التهاب دیوارۀ حفرۀ بینی است. رینیت ممکن است آلرژیک یا غیر آلرژیک باشد. در عین حال امکان عفونی بودن آن وجود دارد.
[مطالب این مقاله:]
• رینیت چیست؟
• علایم رینیت کدامند؟
• علل رینیت
• چه کسی در خطر رینیت قرار دارد؟
• رینیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟
• رینیت چگونه درمان می‌شود؟
• دورنما در رینیت چیست؟
رینیت چیست؟
رینیت التهاب دیوارۀ حفرۀ بینی است. رینیت ممکن است آلرژیک یا غیر آلرژیک باشد. در عین حال امکان عفونی بودن آن وجود دارد.
رینیت آلرژیک هنگامی بروز میکند که فرد ماده‌ای را که نسبت به آن دچار آلرژی است، و به نام مادۀ آلرژی‌زا (آلرژن) شناخته می‌شود، تنفس میکند. بر مبنای گزارش "کالج آمریکایی آلرژی، آسم، و ایمنولوژی" این اختلال فقط در سطح ایالات متحد آمریکا مبتلابه 40 تا 60 میلیون نفر است. رینیت ممکن است موسمی (فصلی) باشد که بدین معنی است که فقط در برخی مواقع سال دچار مردم می‌شود. رینیت در عین حال ممکن است پرینئال باشد که بدین معنی است که امکان ابتلا به آن در سراسر سال وجود دارد.
رینیت غیر آلرژیک به تحریک یک آلرژن خاص ایجاد نمیشود. این نوع رینیت می‌تواند فرد را به صورت کوتاه مدت و نیز برای درازمدت درگیر کند.
علایم رینیت کدامند؟
علایم رینیت شامل طیفی از علایم خفیف تا علایم شدید است. این علایم عموماً حفرۀ بینی، گلو، و چشمها را درگیر می‌کنند. علایم مزبور شامل موارد زیرند:
• انسداد بینی
• آبریزش بینی
• خارش بینی
• آبریزش از قسمت عقب بینی
• عطسه کردن
• سرفه
• درد گلو
• خارش چشم
• نمناک بودن چشم
• سردرد
• درد صورت
• کاهش جزئی قوۀ بویایی، چشایی یا شنوایی
علل رینیت
رینیت آلرژیک هنگامی بروز میکند که سیستم ایمنی یک آلرژن یا مادۀ محرک بروز واکنش آلرژیک را کشف میکند. این ماده معمولاً برای بیشتر مردم بی‌ضرر است. اما اگر فردی نسبت به این مواد دچار آلرژی باشد بدن نسبت به این ماده به عنوان ماده‌ای مضر واکنش نشان میدهد. سیستم ایمنی نسبت به مادۀ آلرژی‌زا با ترشح یک مادۀ شیمیایی به نام هیستامین واکنش نشان میدهد. این روند باعث بروز علایم رینیت می‌شود.
رینیت آلرژیک موسمی عموماً تب یونجه نامیده می‌شود. این نوع رینیت معمولاً در بهار، تابستان و اوایل پاییز بروز میکند. بسته به نوع مادۀ آلرژی‌زا، فرد ممکن است تا چند بار در سال دچار آن شود. این تحریک توسط گردههای کپک (قارچ) در هوا یا گردۀ ناشی از برخی گیاهان خاص مثل موارد مندرج در زیر ایجاد می‌شود:
• علفها
• درختان
• گلها
رینیت آلرژیک پرینئال ممکن است بر اثر طیفی از مواد آلرژی‌زا شامل موارد فهرست زیر بروز کند:
• پشم و مو و بزاق حیوانات خانگی
• فضولات سوسک
• کپک
• هیره (داست مایت)
• دود و دم
تشخیص رینیت غیر آلرژیک موضوع چالش‌برانگیزتری است. این نوع رینیت بر اثر مادۀ آلرژی‌زا ایجاد نمیشود و لاجرم پاسخ سیستم ایمنی را درگیر نمیکند که در رینیت آلرژیک دیده می‌شود. محرک‌های بالقوه در این مورد شامل موارد زیر هستند:
• وجود مواد خارجی در بینی فرد
• انواع عفونت مثل ویروس‌های سرماخوردگی
• برخی داروها مثل داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs) و داروهای کاهش دهندۀ فشار خون
• برخی غذاها و رایحه‌ها
• دود و دیگر مواد آلوده کنندۀ هوا
• تغییرات آب و هوا
• تغییرات هورمونی
• استرس
رینیت غیر آلرژیک گاهی از اوقات بر اثر مشکلات ساختاری در حفرۀ بینی مثل موارد وجود تومور در بینی یا باریک بودن معبرهای هوا در بینی بروز میکند.
چه کسی در خطر رینیت قرار دارد؟
اگر کسی دارای تاریخچۀ شخصی یا خانوادگی ابتلا به اگزما یا آسم باشد، وی بیشتر محتمل است که دچار رینیت آلرژیک شود. اگر فردی به طور مداوم در معرض محرک‌های محیطی مثل دود غیر مستقیم سیگار قرار داشته باشد، احتمال بروز رینیت در وی بیشتر خواهد بود.
رینیت چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص رینیت آلرژیک دکتر یک معاینۀ بالینی انجام میدهد. در عین حال این احتمال وجود دارد که فرد دچار آلرژی به آلرژیست (متخصص آلرژی) ارجاع داده شود و نیز ممکن است از تست خون یا تست پوست استفاده شود. این تست‌ها کمک می‌کنند تا پزشک تشخیص دهد که رینیت مبتلابه فرد از نوع آلرژیک است یا غیر آلرژیک.
رینیت چگونه درمان می‌شود؟
بهترین راه برای درمان رینیت آلرژیک اجتناب از تماس با مادۀ مسبب آن است. اگر فرد نسبت به موی حیوانات خانگی، کپک، یا دیگر مواد آلرژیزای موجود در محدودۀ خانه آلرژی داشته باشد، باید از این مواد فاصله بگیرد. در عین حال اگر فرد نسبت به موادی مثل گردۀ گیاهان دچار آلرژی است باید در زمان گرده‌افشانی گیاهان و گلها حضور در فضای خارج از خانه را برای خود محدود و مشروط کند. در عین حال راه‌هایی برای دور نگه داشتن این گرده از محیط خانه و اتومبیل وجود دارد که از جملۀ این راه‌ها میتوان به نصب فیلترهای HEPA در سیستمهای تهویه مطبوع اشاره کرد.
اگر امکان اجتناب از مادۀ آلرژی‌زا وجود نداشته باشد، داروهایی برای تخفیف علایم مبتلابه فرد در دسترس است. برای مثال، دکتر ممکن است استفاده از داروهای غیر نسخه‌ای یا نسخه‌ای آنتیهیستامین، دکونژستانتها یا دیگر داروها را برای بیمار تجویز کند.
اگر کسی دچار رینیت غیر آلرژیک باشد، دکتر ممکن است داروهای غیر نسخه‌ای یا داروهای نسخه‌ای را برای درمان تجویز کند که از جملۀ این داروها میتوان کورتیکوستروئیدهای بینی، اسپری شستشـوی بینی، اسپری آنتیهیستامین بینی، یا دکونژستانتها را نام برد. اگر وجود مشکلی در حفرۀ بینی فرد مسؤول بروز علایم است پزشک می‌تواند برای تصحیح وضعیت بینی انجام عمل جراحی را توصیه کند.
دورنما در رینیت چیست؟
رینیت بیماری ناراحت کننده و آزار دهنده‌ای است اما معمولاً خطر کمی از ناحیۀ آن زندگی را تهدید میکند. رینیت آلرژیک به طور معمول در صورت قطع تماس با مادۀ آلرژی‌زا متوقف می‌شود. رینیت غیر آلرژیک ممکن است زمان طولانیتری ادامه داشته باشد اما میتوان آن را مدیریت کرد و مورد درمان قرار داد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تشخیص وضعیت خاص مبتلابه هر فردی، انتخاب گزینههای درمانی و بررسی دورنمای درازمدت وضعیت فرد باید به پزشک مراجعه کند./
Source
What Causes Irritation of Nose?
Medically reviewed by Stacy R. Sampson, DO on
October 24, 2016 —
Written by Amber Erickson Gabbey
