اچ آی وی / ایدز AIDS / HIV

فقط برخی مایعات بدن شامل منی، خون، مایعات واژن و شیر پستان می‎توانند حامل HIV باشند

HIV نمی‎تواند زمان درازی در خارج از بدن زنده بماند و بدون وجود یک میزان انسانی قادر به تکثیر نیست. جوابی واحد برای سؤال مربوط به میزان زنده ماندن HIV در خارج از بدن وجود ندارد زیرا این موضوع به مایعی که ویروس در آن وجود دارد بستگی پیدا می‎کند. فقط برخی مایعات بدن شامل منی، خون، مایعات واژن و شیر پستان می‎توانند حامل HIV باشند. انتقال ویروس هنگامی بروز می‎کند که مایعات مزبور با یک غشاء مخاطی مثل انواع غشاط مخاطی موجود در رکتوم، واژن، و دهان و نیز روی آلت تناسلی مردان تماس پیدا می‌کنند. این مقاله به کاوش در عوامل تأثیرگذار بر زمان بقاء HIV در خارج از بدن انسان و همچنین این موضوع اختصاص دارد که HIV از چه راه‎هایی می‎تواند گسترش پیدا کند و ار کدام راه‌ها نمی‎تواند.

CDC توصیه می‎کند که تمامی افراد در سنین 13 تا 64 سال دستکم یک بار به عنوان بخشی از مراقبت روتین تحت تست HIV قرار گیرند. CDC در عین حال توصیه می‎کند که تست HIV برای تمامی زنان باردار انجام شود.

HIV می‎تواند هر کسی را مبتلاء کند و برخی علایم آن در زنان متفاوت از مردان است. وقتی کسی دچار HIV باشد سیستم ایمنی بدن وی انرژی زیادی را صرف مقابله با ویروس می‎کند. در نتیجه، بدن دارای نیروی کافی برای مقابله با عفونت‎های دیگر نخواهد بود. HIV می‎تواند خطر بروز عفونت‎های مخمری واژن را افزایش دهد. علایم عفونت مخمری شامل موارد زیر است: احساس سوزش در اطراف واژن و مادگی، احساس درد در هنگام سکس، دردناک شدن ادرار کردن، خروج ترشحات سفید و غلیظ از واژن. اگرچه تقریباً تمامی زنان هر از گاه دچار عفونت‎های مخمری می‎شوند، HIV می‎تواند تعداد موارد بروز این نوع عفونت را افزایش دهد.

نشانه‎ها و علایم اولیه HIV در مردان عموماً ظریف و محیلانه است. مردم ممکن است آنها را کمتر از واقع برآورد کنند و با اختلالات خفیف سلامت اشتباه بگیرند

HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) ویروسی است که بـه سیستم ایمنی بدن انسان حمله می‎کند و نوع خاصی از سلول را که به بدن در مقابله با عفونت‎ها و بـیمـاری‎ها کـمک می‎نماید از بین می‎برد. میزان شیوع این ویروس در میان مردان بیش از زنان است. در صورت استفاده از داروهای ضد ویروسی مؤثر، مردم دچار HIV می‎توانند بدون ریسک انتقال ویروس به دیگران زندگی سالمی را پشت سر بگذارند. علایم اولیه HIV در مردان ممکن است گمراه کننده و غیر اختصاصی باشد. علایم اولیه عفونت معمولاً قابل تحمل بوده و مکرراً با آنفولانزا یا دیگر اختلالات خفیف اشتباه گرفته می‎شوند.

کسی نمی‎تواند ایدز را به دیگری انتقال دهد، اما می‎تواند دیگران را دچار HIV کند. درمان‎های بسیاری برای کمک به پیشگیری از تبدیل HIV به ایدز در دسترس است.

انتقال یا ابتلاء به AIDS (ایدز)، که مرحله پیشرفته یا مرحله سوم عفونت HIV است، ممکن نیست. افسانه‎های متعددی در مورد انتقال HIV وجود دارد، اما آگاه کردن مردم در این مورد می‎تواند به ایجاد درک بهتری در این مورد و زمان درست مراجعه به پزشک ایجاد کند. خلاقیت‎های پدید آمده در تست و درمان به میزان زیادی خطر ابتلاء به HIV را کاهش داده و به مبتلایان HIV فرصت برخورداری از زندگی طولانی و سالم را بخشیده است. این مقاله به برخی درک‎های غلط مرتبط به انتقال HIV می‎پردازد. این موضوع حیاتی است که به یاد داشته باشیم که در صورت برخورداری از درمان HIV بسیار نامحتمل است که فرد مبتلاء به این ویروس آن را به دیگری انتقال دهد. اگر در مورد کسی ظن ابتلاء به HIV وجود داشته یا وی دارای ریسک فاکتورهای HIV باشد، وی باید مراجعه به پزشک را در دستور کار خود قرار دهد.

اغلب کودکان مبتلاء به HIV این بیماری را از مادر خود در دوران بارداری، در طول فرآیند زایمان یا از طریق شیردهی می‎گیرند.

اغلب کودکان مبتلاء به HIV این بیماری را از مادر خود در دوران بارداری، در طول فرآیند زایمان یا از طریق شیردهی می‎گیرند. زنانی که مورد آزمایش قرار می‎گیرند و در صورت مثبت شدن تست ابتلاء به HIV برنامه درمانی خود را پیگیری می‌کنند، به میزان زیادی شانس انتقال ویروس به نوزادان خود را کاهش می‌دهند. این بهترین راه پیشگیری از بروز HIV در کودکان است. کودکان اجتماعات آسیب دیده بر اثر ایدز که والدین و اعضاء خانواده خود را از دست داده‎اند نیز در برابر عفونت HIV آسیب‌پذیرتر هستند. این کودکان ممکن است فاقد پرستار یا سرپرست، دسترسی به امکانات تحصیل یا توانایی مبارزه برای حقوق خود باشند. کودکان ممکن است از طریق تجاوز یا سوء استفاده جنسی دچار عفونت شوند. در برخی کشورها، ازدواج کودکان از نظری فرهنگی موضوعی پذیرفته شده است و در نتیجه یک عروس خردسال ممکن است عفونت HIV را از شوهر مسن خود گرفته و آن را به بچه خود منتقل کند. هر قدر کودک در زمان انجام اولین ارتباط جنسی خردسال‌تر باشد، شانس ابتلاء به HIV در مورد وی بالاتر خواهد بود.

ویروس HIV را در تمامی بافت‎های بدن می‎توان یافت اما انتقال آن به واسطۀ مایعات بدن فرد عفونی شده (منی، مایعات واژن، خون، و شیر پستان) انجام می‎شود.

ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) سندرمی است که به علت ویروسی به نام HIV (ویروس نقص ایمنی انسانی) ایجاد می‎شود. این بیماری سیستم ایمنی را دگرگون، و مردم را در برابر عفونت‎ها و بیماری‎ها آسیب‌پذیرتر می‎کند. این آسیب‌پذیری با پیشرفت سندرم بیشتر می‎شود. ویروس HIV را در تمامی بافت‎های بدن می‎توان یافت اما انتقال آن به واسطۀ مایعات بدن فرد عفونی شده (منی، مایعات واژن، خون، و شیر پستان) انجام می‎شود.