• آنا ساندویو
• ترجمه هامیک رادیان
طبیعت در برابر تربیت: وقتی طلاق در خانواده جاری میشود، کدامیک مطرح است؟ آیا طلاق در میان نسلها جریان پیدا میکند زیرا کودکان زمان را کنار والدین جدا شده از هم میگذرانند، یا به این دلیل که والدین "ژنهای طلاق" را برای کودکان خود به ارث میگذارند؟
مطالعات پیشین همواره نشان دادهاند که کودکان والدین جدا شده به نوبۀ خود گرایش بیشتری به سمت طلاق در دوران بزرگسالی خویش دارند.
اما چرا چنین است؟ آیا طلاق در میان نسلها به علت عوامل روانشناختی و اجتماعی - مثل تمایل کودکان به تقلید از والدین خود - منتقل میشود یا یک عامل ژنتیکی میتواند در این مورد نقش داشته باشد؟
تحقیق جدیدی که در نشریۀ "علم روانشناسی" منتشر میشود تکیۀ بیشتری بر عامل ژنتیکی دارد.
تحقیق از سوی دانشمندان دانشگاه کامانولث ویرجینیا (VCU) در ریچموند با همکاری تیمی از دانشگاه لوند در سوئد انجام شد.
نویسندۀ نخست مطالعه دکتر جسیکا سالواتوره / Jessica Salvatore، استادیار دپارتمان روانشناسی در "کالج انسانیت و علم" در VCU است.
چرا طلاق در خانوادهها جاری میشود؟
پروفسور سالواتوره و همکارانش از دادههای در دسترس ثبت نام ملی در سوئد موسوم به فرزندپذیری کلاسیک و طولانی مدت استفاده کردند.
در صحبت با اخبار پزشکی امروز در مورد روششناسی مورد استفاده توسط پژوهشگران، خانم پروفسور سالواتوره توضیح داد، "ایدۀ پایهای در فرزندپذیری این است که کشش زیادی در مورد این سؤال که آیا چیزی (مثل طلاق) به علت عوامل ژنتیکی و محیطی در خانوادهها جریان پیدا میکند برای شما ایجاد میکند."
پروفسور سالواتوره اضافه میکند، "ما به این نکته پرداختیم که آیا فرزندخواندههایی که والدین بیولوژیک آنان طلاق گرفته بودند بیشتر در معرض طلاق در ازدواج خویش هستند. ما در عین حال به این موضوع دقیق شدیم که آیا فرزندخواندههایی که والدین فرزندپذیر آنها طلاق گرفته بودند بیشتر در معرض آن هستند که در ازدواج خویش نیز به طلاق برسند."
وی توضیح داد: "اگر فرزند خواندهها شبیه والدین بیولوژیک خود باشند، ما میدانیم که این عوامل ژنتیکی است که این شباهت را تقویت میکند زیرا والدین بیولوژیکی فقط ژنهای خود را به فرزندانشان میدهند."
در نقطۀ مقابل، "اگر فرزند خواندهها مشابه والدین فرزندپذیر خود باشند، ما میدانیم که این چیزی برآمده از محیط خانوادگی طلاق است که این شباهت را تقویت میکند زیرا والدین فرزندپذیر فقط شرایط محیطی (نه ژنها) را به فرزندخواندههای خود میدهند."
در آنالیز فرزند خواندگی کلاسیک، 19.715 فرزند خوانده - که 52 درصد آنها مذکر بودند - دارای شباهت تاریخی در طلاق همانند والدین بیولوژیکی خود بودند و نه والدین فرزندپذیر خویش.
دانشمندان آنالیز فرزند خواندگی طولانی مدت را در مورد 82.698 کودک انجام دادند که نشان دهندۀ وجود یک تأثیر محیطی قابل توجه بود.
به هر جهت، وقتی محققان سعی کردند تا این نتایج را با "استفاده از دادههای بین نسلی برگرفته از خواهران و برادران تکرار کنند" نتایج نشان داد که "فرزند خواندهها مشابه خواهران و برادران بیولوژیکی خود در تاریخچۀ مربوط به طلاق خویش عمل میکنند و نه خواهران و براداران اسمی."
نویسندگان مطالعه جمعبندی میکنند، "بنابراین شواهد همخوانی در این مورد وجود دارد که عوامل ژنتیکی انتقال طلاق بین نسلی را تقویت میکنند، اما شواهد برای اثرات شرایط محیطی بر طلاق ضعیفتر است."
‘تصویر متفاوتی’ از طلاق
پروفسور ساواتوره همچنین با اخبار پزشکی امروز در مورد اهمیت این مطالعه و نقاط قدرت و محدودیتهای آن صحبت کرد. وی میگوید، "ما از دیدن نتایج این مطالعه شگفتزده شدیم."
پروفسور جسیکا سالواتوره میگوید:
"مطالعات پیشین در مورد علت جریان طلاق در خانوادهها […] واقعاً بر اثرات تخریبی رشد در یک محیط خانگی تحت تأثیر طلاق بر وضعیت پایداری ازدواج خود فرد در دورههای بعدی زندگی تمرکز کردهاند. اما در مطالعۀ ما تصویر دیگری ظاهر شده است."
وی اضافه میکند این تصویر عنوانگر این موضوع است که، "دلیلی که فرزندان والدین طلاق گرفته بیشتر محتمل است که خود طلاق بگیرند به ژنهایی مرتبط است که والدین با فرزندان خود به اشتراک میگذارند، بیش از آنکه نتیجۀ دیدن جدایی والدین آنها از یکدیگر باشد."
پروفسور سالواتوره همچنین میگوید، "یک نقطۀ قوت مطالعه این است که در فرزند خواندگی اثرات ژنتیکی و محیط پرورش از یکدیگر تفکیک میشود."
وی با اقرار به برخی محدودیتهای مطالعه میگوید، "اگر والدین بیولوژیک و فرزندپذیز پیش از انطباق دارای تماس زیادی باشند، این میتواند سبب بروز یک سوگیری شدید در شباهتهای آنها شود."
به هر حال بر مبنای گفتۀ پروفسور سالواتوره، "ما یک سری آنالیزهای حساس انجام دادیم که نشان میدادند این موضوع در بین نبوده است."
Source:
Our decision to divorce may be genetic
By Ana Sandoiu
Published Sun 8 October 2017
نظرات (0)