تناسب فرهنگی بهتر مشوق تغذیة سالم است

• هانر وایتمن
• ترجمة هامیک رادیان

رژیم غذایی سالم کلید بهبود یا حفظ سلامت عمومی تلقی می‌شود. اما بر مبنای مطالعة جدید، اینکه فرد پایبند به چنین رژیمی باشد ممکن است بستگی به میزان همنوایی فرد با فرهنگ کشورش داشته باشد.
در مطالعة منتشر شده در بولتن روان‌شناسی اجتماعی و شخصیت / Personality and Social Psychology Bulletin، محققان عنوان می‌کنند که افراد دارای تناسب فرهنگی بهتر به احتمال بیشتری به تغذیة سالم خواهند پرداخت.
«دستورعمل رژیم غذایی برای آمریکایی‌ها» می‌گوید رژیم غذایی سالم آن است که سرشار از میوه، سبزیجات و غلات دارای سبوس، مقدار پایین چربی‌های اشباع شده، کلسترول، نمک، و شکر اضافی باشد و اینکه گوشت بدون چربی، ماکیان، تخم مرغ و فرآورده‌های کم‌چرب را شامل شود.
بر مبنای نظر مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) پایبندی به چنین رژیم غذایی می‌تواند ریسک اضافه وزن و چاقی را کم کند و نیز می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن شامل فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و برخی انواع سرطان را کاهش دهد.
در هر حال ناگفته پیداست که وقتی پای تغذیة سالم به میان می‌آید همة ما به چنین توصیه‌‌هایی عمل نمی‌کنیم؛ گزارشی از سوی CDC در سال 2015 نشان داد که کمتر از 18 درصد آمریکایی‌های بزرگسال به اندازة کافی میوه می‌خورند، و کمتر از 14 درصد آنها سبزیجات کافی مصرف می‌کنند، در حالی که گزارش دیگری از CDC چنین درمی‌یابد که 90 درصد آمریکایی‌ها بیش از حد نمک مصرف می‌کنند.
در حالی که CDC و سازمان‌های بهداشتی دیگر طرح‌های ابتکاری برای تشویق آمریکاییان به تغذیة سالم ارائه داده‌اند، تحقیق تازه عنوان می‌کند که چنین ابتکارهایی اگر با فرهنگ کشور تلفیق شود بازده بیشتری خواهد داشت.

برآورد چگونگی تأثیر فرهنگ‌های آمریکایی، ژاپنی بر تغذیة سالم
در مطالعة رهبری شده از سوی سینتیا لیواین / Cynthia Levine از دپارتمان روان‌شناسی دانشگاه نورث‌وسترن در ایوانستون، محققان عادت‌های غذایی آمریکایی و ژاپنی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
محققان می‌نویسند این دو کشور فرهنگ‌های بسیار متفاوتی دارند؛ فرهنگ آمریکایی همدلی بیشتری با استقلال و حق فرد بر تصمیم‌گیری برای خویش دارد، در حالی که فرهنگ ژاپنی بیشتر بر وابستگی و حفظ روابط خوب متمرکز است.

تمام نمونه‌های شرکت کننده در مطالعه گزارش دادند ک به چه صورتی در هفته برخی غذاها شامل ماهی، سبزیجات و نوشابه‌های دارای قند مصرف می‌کنند. تیم تحقیق همچنین داده‌های مربوط به تغذیة نمونه‌ها در موارد درگیری آنها با استرس را گردآوری کرد.
به علاوه، از نمونه‌ها درخواست شد تا مشخص کنند تا چه حد موافق یا مخالف اظهاراتی هستند که چگونگی همخوانی آنها را با فرهنگ کشورشان بیان می‌دارد.
این اظهارات شامل چنین مواردی بودند: "من کار خودم را می‌کنم و اهمیت ندارد با کی هستم" (نشانگر استقلال عمل)، و "شادی من وابسته به شادی اطرافیان من است" (نشانگر وابستگی)

امتیاز استقلال بیشتر در آمریکایی‌ها با تغذیة سالم‌تر مرتبط بود
سوژه‌های دارای امتیاز بیشتر در عدم وابستگی تناسب بیشتری با فرهنگ ایالات متحد آمریکا داشتند، حال آنکه نمونه‌های دارای امتیاز بالاتر در وابستگی تناسب بیشتری با فرهنگ ژاپنی را نشان می‌دادند.

نتایج مطالعه نشان داد که آمریکایی‌های دارای امتیاز بیشتر در عدم وابستگی به احتمال بیشتر از تغذیة سالم برخوردار می‌شدند، در مقایسه با آنهایی که در این مورد امتیاز پایین‌تری کسب کرده بودند.
به علاوه، آمریکایی‌های مستقل‌تر کمتر احتمال داشت که در مواقع احساس استرس از غذا به عنوان مکانیسم جبرانی استفاده کنند.
لیواین می گوید: "در ایالات متحد آمریکا داشتن حق انتخاب و کنترل و مستقل بودن بسیار مهمند. دادن مقدار زیادی حق انتخاب‌های سالم به مردم یا اجازه دادن به آنها به اینکه احساس کنند در این موضوع که بر گزینه‌های تغذیة سالم خود کنترل دارند احتمالاً امکان تغذیة سالم را افزایش می‌دهد."
محققان دریافتند که در میان بزرگسالان ژاپنی، افراد دارای امتیاز بالاتر در وابستگی نسبت به افراد دارای امتیاز کمتر در این مورد دارای عادات غذایی سالم‌تری بودند.
لیواین می‌گوید: "در عوض در ژاپن حمایت از تغذیة سالم احتمالاً وقتی مؤثرتر خواهد بود که بر اساس و مبنای نهادهای اجتماعی حمایت شود."
در کل، محققان می‌گویند که یافته‌های آنها نشان می‌دهد که همخوانی فرهنگی ممکن است بر نوع تعذیة افراد مؤثر باشد و اینکه برنامه‌های تغذیة سالم باید ملاحظات فرهنگی را نیز لحاظ کنند.
سینتیا لیواین می‌گوید: "نتایج ما نشان می‌دهد که اگر شما می‌خواهید به مردم در مسیر تغذیة سالم‌تر کمک کنید – یا اگر می‌خواهید هر نوع رفتار سالمی را مورد حمایت قرار دهید – باید درک کنید که آن رفتار در فرهنگ آن مردم چه معنایی دارد، و چه چیز در آن فرهنگ مردم را به سالم بودن برمی‌انگیزد."
محققان اکنون درصدند تا مطالعات وسیع‌تری را در مورد برآورد این موضوع انجام دهند که چگونه فرهنگ ممکن است بر رفتارهای روزمره مؤثر باشد.
لیواین می‌گوید: "ما علاقه‌مندیم در این مورد جستجو کنیم که چگونه این تفاوت‌های فرهنگی در رفتارهای روزمره می‌تواند برای تشویق تغذیة سالم یا رفتار سالم مورد استفاده قرار گیرد."/