درمان تازه برای آلوپسی

• هانا نیکولز
• ترجمة محمدقاسم رافعی

آلوپسی اریه‌تا – یک بیماری خودایمنی پوست که سبب ریختن مو در جای جای سر، صورت و بدن می‌شود – فقط در آمریکا مبتلابه 6.3 میلیون نفر از مردم است. محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا / Columbia University Medical Center درمان نویدبخشی را برای این بیماری شناسایی کرده‌اند که محرک رشد مجدد مو تا 92 درصد است.
در تمامی اشکال آلوپسی اریه‌تا، سیستم ایمنی بدن به فولیکول‌های سالم مو حمله‌ور شده باعث می‌شود آنها کوچک‌تر شوند، تولیدشان کاهش یابد و در نقاط خاص ممکن است رشد مو به طور کامل متوقف گردد.
برای افرادی که دچار ریزش مو به میزان کمتر از 50 درصد هستند، گزینه‌های درمانی فعلی با مختل یا محدود کردن حملة ایمنی و تحریک فولیکول مو عمل می‌کند. برای افرادی که دچار ریزش موی بیش از50 درصد هستند داروهای خوراکی و تزریقی در دسترس است. در هر حال این درمان‌ها در مورد تمامی بیماران کارآیی ندارند.
محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا (CUMC) یک آزمون بالینی باز – که در آن هم محققان و هم نمونه‌ها از نوع درمان باخبر بودند – بر روی 12 فرد دچار آلوپسی اریه‌تا انجام دادند.
یافته‌ها در نشریة تحقیقات / بینش بالینی / Journal of Clinical Investigation/Insight در کنار تحقیق جداگانه‌ای از سوی دانشگاه استنفورد و دانشگاه ییل که داروی مشابهی را آزمایش کرده بودند، منتشر شد.

مهارکننده‌های LAK و تحریک رشد مو
آلوپسی اریه‌تا دومین شکل شایع ریزش مو است که در هر سنی بروز کرده و هم مردان و هم زنان را به یکسان تهدید می‌کند.
در حالی که فعلاً هیچ درمان قطعی برای تجدید کامل رویش مو وجود ندارد، محققان CUMC نشان داده‌اند که داروهای موضعی و خوراکی مهارکنندة خانوادة آنزیم‌های جانوس کیناز (JAK)، که تحت عنوان مهارکننده‌های JAK شناخته می‌شوند به طور بالقوه قادرند تا نقش محرک رشد مجدد مو را ایفا کنند.
خانم دکتر جولیان مک‌کی – ویگان / Julian Mackay-Wiggan، استادیار پوست و مدیر واحد تحقیات بالینی دپارتمان پوست در CUMC و متخصص پوست در نیویورک – پریسبیتریان / کلمبیا می‌گوید: "اگرچه مطالعة ما مطالعة کوچکی است، شواهد اساسی مبنی بر این موضوع عرضه می‌کند که مهارکننده‌های JAC اولین درمان مؤثر برای افراد دچار آلوپسی اریه‌تا است."
او اضافه می‌کند: "این خبر دلگرم‌کننده‌ای برای بیمارانی است که با اثرات فیزیکی و عاطفی این بیماری ایمنی بدشکل کنندة فرد درگیر هستند."
تحقیق پیشین این تیم سلول‌های ایمنی خاص و مسیر پیام‌رسانی غالبی را که مسؤول حمله به فولیکول مو در افراد دچار آلوپسی اریه‌تا و در نتیجه ورود فولیکول به حالت خفته بودند، آشکار کرده بود.
مطالعات بعدی بر روی فولیکول‌های موی موش و انسان نشان داد که مهارکننده‌های JAK از طریق بلوک کردن پیام‌های التهابی، این فولیکول‌های خفته را مجدداً بیدار می‌کنند.

رشد مو در سه‌چهارم نمونه‌ها 50 درصد بیشتر شد
سازمان غذا و داروی ایالات متحد آمریکا (FDA) در حال حاضر دو مهارکنندة JAK را تأیید کرده است: دارویی به نام روگزوریتینیب / ruxolitinib که برای درمان سرطان‌های مغز استخوان به کار می‌رود و در تحقیق CUMC در مرکز توجه قرار داشته است، و دارویی به نام توفاسیتینیب / tofacitinib که برای درمان ارتریت روماتوئید استفاده می‌شود و در تحقیق استنفورد / ییل مورد بررسی قرار گرفت.
محققان فرضیة خود را روی 12 نفر که دچار آلوپسی متوسط تا شدید با ریزش موی بیشتر از 30 درصد بودند مورد آزمایش قرار دادند. به نمونه‌ها 20 میلی‌گرم روگزولیتینیب خوراکی دو بار در روز به مدت 3 تا 6 ماه داده شد. پیگیری برای برآورد میزان پاسخگو بودن درمان تا 3 ماه بعد ادامه یافت.
نتایج نشان داد که 9 نفر از بیماران – 75 درصد – رشد موی 50 درصد یا بیشتر داشتند. در پایان دورة درمان 77 درصد نمونه‌هایی که به درمان با روگزولیتینیب جواب داده بودند بیش از 95 درصد رشد موی جدید داشتند.
در دورة پیگیری، یک‌سوم افرادی که به درمان جواب داده بودند مجدداً دچار ریزش موی قابل توجهی شدند، اگرچه میزان آن به اندازة دورة پیش از درمان نبود.

شاخص‌های التهابی می‎تواند پاسخ‌دهندگان و غیر پاسخ‌دهندگان را مشخص کند
بیپوسی پوست پیش از درمان، در کوران آن و پس از آن انجام شد. در افراد پاسخ داده به درمان، بیوپسی‌ها نشان دادند که کاهشی در میزان پیام‌های اینترفرون و لنفوسیت‌های T سیتوتوکسیک که شاخص‌های پاسخ التهابی هستند، وجود دارد. آنها در عین حال دارای افزایشی در میزان کراتین مو بودند، پروتئین‌هایی که رشد مو را نشان می‌دهند. این میزان مشابه با میزان آن در افرادی بود که دچار آلوپسی اریه‌تا نیستند.
افراد دچار آلوپسی اریه‌تا که به درمان جواب ندادند در نتایج بیوپسی انجام شده قبل از آغاز درمان میزان کمتری از نشانه‌های التهابی را داشتند که خاطرنشان می‌کند دانشمندان می‌توانند به طور بالقوه میان افراد پاسخ دهنده به درمان و غیر پاسخ دهنده به آن تمایز قایل شوند.
دکتر انجلا ام. کریستیانو / Angela M. Christiano، پروفسور رشتة درماتولوژی در ریچارد و میلدرد رادبک و پروفسور رشتة ژنتیک و رشد در CUMC می‌گوید: "ما از کاربرد بیومارکرها در پیگیری پاسخ بیماران به این درمان بسیار هیجان زده شدیم. این به ما امکان می‌دهد بهبود بیان امضاء ژنی را حتی پیش از بروز رشد مو مورد پایش قرار دهیم.
"یافته‌های ما نشان می‌دهد که درمان اولیه به میزان زیادی در بیماران دچار اشکال متوسط و شدید آلوپسی اریه‌تا بهبود ایجاد می‌کند، اما ممکن است به درمان‌های نگهدارنده نیز نیاز باشد."/