• تیم نیومن
• ترجمه محمد قاسم رافعی
مطالعۀ منتشر شده در نشریۀ انجمن قلب آمریکا، پی میبرد که افراد دچار گروهی از ریسک فاکتورهای بیماری قلبی در صورت داشتن خواب کمتر از 6 ساعت در شب در معرض ریسک بالاتر مرگ قرار دارند.
سندرم متابولیک به گروهی از وضعیتها گفته میشود که اگر در کنار هم لحاظ شوند خطر سکته قلبی، دیابت و بیماری قلبی را افزایش میدهند.
این وضعیتها شامل فشار خون بالا، میزان بالای قند خون، کلسترول غیر نرمال و چربی بیش از حد دور کمر است.
تخمین زده میشود که فقط در سطح ایالات متحد آمریکا 34 درصد افراد بزرگسال دچار سندرم متابولیک باشند.
از آنجا که چاقی در آمریکا در حال افزایش است، تعداد کسانی که شامل مقیاسهای سندرم متابولیک میشوند نیز در حال اضافه شدن است. به همین دلیل فهم عواقب و پیامدهای وضعیت به شکل روزافزونی اهمیت پیدا میکند.
اهمیت خواب
تحقیقات پیشین وجود ارتباط میان مدت خواب و طیفی از پیامدهای منفی سلامت را نشان دادهاند که برخی از آنها شامل اضافه وزن، افزایش خطر دیابت و انواع بیماریهای قلبی عروقی است.
مطالعاتی که تاکنون به تأثیرات مدت خواب بر سندرم متابولیک پرداختهاند نتایج قطعی نداشتهاند. یک تحقیق اخیر بر آن شد تا نگاه تازهای به این فعل و انفعال بیندازد. مطالعات پیشین بر گزارش خود نمونهها از مدت خواب متکی بودند اما برای اولین بار مطالعۀ جاری برای بهبود نتایج مطالعه خواب نمونهها را در محیط آزمایشگاهی مورد پایش قرار داد.
مطالعه به سرپرستی خولیو فرناندز – مندوزا / Julio Fernandez-Mendoza، استادیار کالج پزشکی ایالتی پن و روانشناس در مرکز تحقیقات و درمان خواب مرکز پزشکی میلتون اس. هرشبی بهداشت ایالتی پن انجام شد.
در مجموع دادههای 1344 فرد بزرگسال مورد استفاده قرار گرفت. متوسط سن نمونهها 49 سال بود و کمتر از نیمی از آنها (42 درصد) مرد بودند. هر یک از نمونهها به عنوان بخشی از مطالعۀ کوهورت بزرگسالان ایالت پن یک شب را در آزمایشگاه خواب سپری میکرد.
از این گروه، 39.2 درصد افراد دستکم دارای سه ریسک فاکتور سندرم متابولیک بودند. در طول دورۀ پیگیری با متوسط زمانی 16.6 سال، 22 درصد نمونهها جان خود را از دست دادند.
خواب و سندرم متابولیک
همانطور که انتظار میرفت تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که نمونههای دچار سندرم متابولیک در مقایسه با نمونههای فاقد ریسک فاکتورهای این سندرم، بیشتر احتمال داشت که در طول دورۀ پیگیری مطالعه بر اثر سکتۀ مغزی فوت کنند. وقتی محققان دادهها را بر مبنای میزان خواب هر فرد جدا کردند نتایج جالب توجهتر شد.
افراد دچار سندرم متابولیک که شبها بیش از 6 ساعت میخوابیدند 1.6 بار بیشتر احتمال داشت که در طول 16 سال دورۀ پیگیری مطالعه جان خود را بر اثر استروک از دست بدهند. این میزان برای آن دسته از مبتلایان به سندرم متابولیک که میزان خوابشان کمتر از 6 ساعت بود به 2.1 برابر میرسید.
مشابهاً آنهایی که دچار سندرم متابولیک بودند و کمتر از 6 ساعت میخوابیدند در مقایسه با افراد فاقد ریسک فاکتورهای مزبور تقریباً دو برابر بیشتر در معرض خطر مرگ به هر علت بودند.
نتایج مطالعه حتی پس از تنظیم آن برای آپنه خواب که یکی از ریسک فاکتورهای بیماری قلبی شناخته میشود به قوت خود باقی بود.
آزمایشگاههای خواب اغلب آپنه خواب را تست میکنند اما دکتر فرناندز – مدوزا فکر میکند که دکترها باید به موضوع مدت خواب بیمار نیز توجه کنند.
اگرچه مطالعه جذاب بوده است، نیاز به تکرار دارد. نویسندگان همچنین شتاب دارند تا نقایص مطالعه را توضیح دهند.
نخست اینکه مطالعه از نوع مشاهدای است، بنابراین علت و معلول را با قاطعیت نمیتوان مورد جمعبندی قرار داد. ثانیاً، تعداد اقلیتهای نژادی در گروه مورد مطالعه کم بود، که این امکان را مطرح میکند که تفاوتهای نژادی قابل ملاحظه هستند. ثالثاً و شاید مهمتر از همه، مطالعه بر اساس نتایج فقط یک شب خواب در محیط آزمایشگاهی استوار است. مطالعهای که مدت خواب را در دورۀ زمانی طولانیتری اندازهگیری کند ارجح خواهد بود.
همچنان که فرناندز مندوزا میگوید، "نتایج مطالعه بیش از جواب سؤال پدید آوردهاند. آزمونهای بالینی آینده برای تعیین این موضوع نیاز است که آیا طول مدت خواب، در تلفیق با کاهش فشار خون و گلوکز، باعث بهبود پیشآگهی افراد دچار سندرم متابولیک خواهد بود."
اگر صرفاً خواب طولانیتر بتواند دورنمای سلامت را در افراد دچار سندرم متابولیک بهبود ببخشد، این موضوع باعث نجات میلیونها زندگی و صرفهجویی غیر قابل محاسبهای در هزینههای سیستم مراقبتهای پزشکی خواهد شد.
Source:
medicalnewstoday.com
Lack of sleep increases death risk in people with metabolic syndrome
Written by Tim Newman
Published: Thu 25 May 2017
نظرات (0)