• تیم نیومن
• ترجمه هامیک رادیان
یکی از رایجترین ادعاها در مورد شاهدانه این است که باعث کاهش استرس شده و به ایجاد آرامش در فرد کمک میکند. یک تحقیق جدید عنوان میکند که این ادعا ممکن است درست باشد، اما در صورتی که پای مصرف دوزهای کم در میان باشد. نتایج مطالعه در "وابستگی به الکل و مواد مخدر" منتشر شده است.
قوانین مربوط به ماریجوانا (حشیش) برای مصارف پزشکی در سالیان اخیر به شکل چشمگیری تغییر کرده است. در هر حال، از آنجا که این ماده در ردۀ مواد دستۀ 1 قرار داشته و تحت نظارت شدید است، کسب اجازه برای مطالعه بر روی آن دشوار است.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه ایلینویز در شیکاگو (UIC) و دانشگاه شیکاگو، از یک فرصت مناسب قانونی برای تحقیق در مورد اثرات تتراهیدروکانابینول (THC) – که ترکیب فعال اصلی شاهدانه محسوب میشود – بر روی استرس استفاده کردند.
آنها میخواستند این باور قدیمی را که شاهدانه به مردم در رسیدن به آرامش و تخفیف استرس کمک میکند مورد تحقیق قرار دهند. اگرچه بسیاری از مردم این ادعاها را شنیدهاند، مطالعات علمی معدودی در مورد موضوع وجود دارد.
همچنان که اِما چایلدز / Emma Childs، استادیار روانشناسی دانشکدۀ پزشکی UIC میگوید، "مطالعات علمی بسیار اندکی به بررسی اثرات THC بر استرس، یا اثرات مقادیر متفاوت آن بر استرس پرداختهاند."
شاهدانه و تخفیف استرس
تیم تحقیق از شیکاگو بر آن شد تا در مورد ترکیبات کاهش دهندۀ استرس شاهدانه در دوزهای مختلف آن تحقیق کند. در کل 42 داوطلب سالم در سنین 18 تا 40 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. همگی آنها سابقۀ مصرف شاهدانه را داشتند اما مصرف کنندۀ روزانۀ آن نبودند. این داوطلبان به سه گروه تقسیم شدند:
• گروه دوز کم، که روزانه یک کپسول 7.5 میلیگرمی THC میگرفتند
• گروه دوز متوسط، که روزانه یک کپسول 12.5 میلیگرمی THC میگرفتند
• گروه دارونما، که کپسولی فاقد THC میگرفتند
اگرچه معادل گرفتن شاهدانۀ خوراکی با شاهدانۀ استنشاقی دشوار است، پروفسور چایلدز میگوید، "دوزهای مورد استفاده در مطالعه اثراتی معادل فقط چند پک شاهدانۀ سیگاری دارد." خانم چایلدز در توضیح دوز انتخابی میگوید، "ما نمیخواستیم که دوزهای خیلی بالاتر را شامل مطالعه کنیم زیرا قصد داشتیم تا از عوارض جانبی بالقوه یا اثرات قلبی عروقی منتج از دوزهای بالاتر THC اجتناب کنیم."
نه نمونههای مطالعه و نه محققان میدانستند که به کدام فرد چه دوزی از THC داده شده است.
هر نمونه در دو جلسۀ چهار ساعته حضور پیدا میکرد، که بین آنها 5 روز فاصله بود. نمونهها کپسول را مصرف میکردند، و سپس به مدت دو ساعت استراحت میکردند تا اجازه دهند که THC وارد جریان خون شود.
در طول جلسۀ اول، نمونهها مجبور بودند 10 دقیقه وقت صرف آماده شدن برای یک مصاحبۀ شغلی ساختگی کنند. سپس یک مصاحبۀ 5 دقیقهای با دستیاران آزمایشگاه انجام میدادند، که آنها در طول مصاحبه بازخورد کلامی یا جسمانی مثبتی از خود نشان نمیدادند. بعد از نمونهها درخواست میشد تا یک تکلیف ریاضی چالشبرانگیز را به مدت 5 دقیقه انجام دهند – تکلیفی که بر مبنای نظر پروفسور چایلدز "در القاء استرس بسیار قابل اعتماد" است.
در طول دومین مراجعۀ نمونهها به آزمایشگاه، از آنها خواسته میشد تا به مدت 5 دقیقه در مورد فیلم یا کتاب محبوب خود حرف بزنند، و سپس به مدت 5 دقیقه سولیتار (بازی تکنفره) بازی کنند.
در زمان آغاز، در طول ادامه، و پس از انجام تکالیف، از نمونهها درخواست میشد تا به میزان استرس و احساسات خود در مورد تکلیف انجام شده نمره بدهند. همچنین در سراسر آزمایش، ضربان قلب، فشار خون، و سطح کورتیزول خون (که یک هورمون کلیدی استرس محسوب میشود) اندازهگیری میشد.
THC و پاسخ استرس
همچنان که پیشبینی میشد، گروه دریافت کنندۀ دوز پایین THC نسبت به گروه گیرندۀ دارونما در پایان تست روانشناسی خبر از استرس کمتری میدادند. همچنین سرعت افت استرس آنها در پایان تست بیشتر بود.
به هر جهت، نمونههایی که از دوز بالاتر THC مصرف کرده بودند پیش و پس از انجام تست خبر از منفی بودن بیشتر خلق و خو خود خبر میدادند. پیشاپیش آنها بیشتر در معرض این احتمال قرار داشتند که به تکلیف روانشناسی نمرۀ "چالشبرانگیز" یا "تهدیدآمیز" بدهند.
همچنین گروه مصرف متوسط THC در طول مصاحبۀ ساختگی نسبت به گروه دارونما دارای مکث بیشتری بودند.
در میان هر سه گروه تفاوت معنیداری در فشار خون، سطح کورتیزول، یا ضربان قلب در زمان پیش از انجام تکلیف، در طول آن، و پس از آن مشاهده نشد.
پروفسور چایلدز میگوید: "یافتههای ما برخی حمایتها را از باور رایج موجود در مورد توانایی شاهدانه برای کاهش استرس و تسکین تنش و اضطراب پدید میآورد.
در عین حال، یافتههای ما در این مورد که نمونههای گروه دوز بالای THC از میزان کم اما مهم افزایش اضطراب و خلق و خوی منفی در سراسر آزمایش خبر میدادند از این ایده حمایت میکند که THC میتواند باعث ایجاد اثرات معکوس نیز باشد."
اگرچه مطالعه در مقیاس نسبتاً کوچکی انجام شده است، یافتههای آن مهمند زیرا آغازی برای پر کردن برخی شکافهای موجود در آگاهی ما نسبت به موضوع محسوب میشوند. به دلیل وجود موانع نظارتی، تحقیق در مورد اثرات THC دشوار است. اما همزمان، کاربرد شاهدانه در طب بالینی در حال افزایش است، که این موضوع انجام تحقیق در این مورد را حیاتیتر از همیشه جلوه میدهد.
در این نوع مطالعات همیشه آنچه بیشتر به جا میماند سؤال است تا جواب. آیا اگر مطالعه شامل افرادی میشد که به طور منظم شاهدانه مصرف میکنند نتایج به همین صورت بود؟ یا در مورد افرادی که هرگز شاهدانه را امتحان نکردهاند؟ مقادیر بالاتر THC چه تأثیری بر نتایج به دست آمده از مطالعه میتوانست داشته باشد؟ آیا استنشاق THC به جای خوردن آن تفاوت مهمی به وجود میآورد؟ این موضوع نیز جالب خواهد بود که بدانیم آیا اثرات مصرف THC در دیگر انواع تکالیف استرسزا مثل رانندگی اتومبیل همین موارد خواهد بود؟
همچون همیشه، تحقیق بیشتر فهم ما در مورد مسائل را افزایش میدهد، و همچنین سبب تأیید یا رد نتایج به دست آمده خواهد شد.
Source:
medicalnewstoday.com
Cannabis does relieve stress, but only at low doses
Written by Tim Newman
Published: Tue 6 June 2017
نظرات (0)