وابستگی به الکل در درازمدت به توانایی‌های شناختی آسیب می‌زند

• تیم نیومن
• ترجمة نادر اکبری

وابستگی به الکل پیامدهای منفی جسمانی و اجتماعی بسیاری به همراه دارد. مطالعة جدید بر آن است تا نقصان شناختی مرتبط به مصرف درازمدت الکل را مورد بررسی قرار دهد.
سوء مصرف الکل موضوع کوچکی نیست. بر مبنای داده‌های انستیتو ملی سوءمصرف الکل و الکلیسم / National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism تخمین زده می‌شود که در سال 2014 حدود 16.3 میلیون فرد بزرگسال در آمریکا دچار یکی از اختلالات ناشی از مصرف الکل بوده‌اند.
در همان سال، یک جمعیت نگران کنندة 24.7 درصدی از افراد 18 ساله یا بالاتر عنوان کرده‌اند که در طول ماه پشت سر گذاشته شده در مراسم خوش‌گذرانی وابسته به مشروبخواری حضور داشته‌اند.
هر ساله 88000 آمریکایی بر اثر عوارض ناشی از الکل می‌میرند.
این را می‌دانیم که الکل ریسک شماری از پیامدهای سلامت شامل برخی سرطان‌ها، سکتة مغزی، بیماری قلبی و بیماری کبدی را افزایش می‌دهد. این مادة مخدر آشکارا تأثیری اساسی بر جامعه و جهان دارد.
همچنین انبوهی از شواهد روزافزون وجود دارد که سوءمصرف الکل در درازمدت، صرف‌نظر از اثرات جسمانی، تأثیراتی منفی بر توانایی شناختی بر جا می‌گذارد.

در همین زمینه بیشتر بخوانیم:

آنچه باید در مورد الکل و صدمات مغزی بدانیم

مصرف الکل، سن و شناخت
ارتباط میان الکل و شناخت بغرنج به نظر می‌رسد. مطالعات طیف گسترده‌ای از پیامدها را مطرح کرده‌اند. برای مثال، در مروری که در سال 2012 در نشریة تحقیقات روان‌پزشکی / Psychiatry Investigation منتشر شد، محققان می‌نویسند:
"مطالعات طولی و تصویربرداری مغزی در سالخوردگان نشان می‌دهد که مصرف زیاد الکل می‌تواند ریسک اختلالات شناختی و زوال عقل را افزایش دهد."
تیمی از محققان بر آن شد تا نگاه تازه‌ای به موضوع بیندازد. آنها مطالعه‌ای را برای کمیت‌سنجی کاستی‌های شناختی عصبی موجود در گروهی از نمونه‌ها را که دارای سابقة قابل توجهی از وابستگی به الکل بودند، آغاز کردند. محققان نمونه‌های مطالعه را از مرکز تحقیقات ایدز دانشگاه براون / Brown University Center for AIDS Research به کار گرفتند.
در مجموع 35 زن و 31 مرد در آزمون شرکت داده شدند. میزان وابستگی به الکل با استفاده از مقیاس انستیتو ملی سوءمصرف الکل و الکلیسم و مصاحبه‌های بالینی ساختاری مورد بررسی قرار گرفت.
21 نفر از نمونه‌ها در گروه مشروب‌خورهای قهار فعلی طبقه‌بندی می‌شدند. این گروه با افراد دارای سابقة مصرف معتدل الکل و غیر الکلی‌ها مورد مقایسه قرار گرفتند. بیش از نیمی از افراد گروه دارای تاریخچة وابستگی مادام‌العمر به الکل بودند.

افزایش مصرف الکل و نزول شناختی
همة نمونه‌ها مورد یک‌سری کامل از تست‌های شناختی عصبی قرار گرفتند. نتایج تست‌ها در دسته‌بندی‌های خاص عملکرد شناختی گروه‌بندی شد: فراگیری، حافظه، توجه / عملکرد اجرایی، عملکرد زبانی، عملکرد محرک و سرعت فرآیندسازی مرتبط.
نتایج مطالعه که در نشریة انجمن تحقیقات الکلیسم / Research Society on Alcoholism منتشر شده است، به روشنی عنوان می‌کند که افراد الکلی در دوران کهنسالی اُفت بسیاری را در این تست‌ها نشان می‌دهند. عوامل مؤثر در وابستگان پیرتر الکل شامل عملکردهای ضعیف‌تر شناختی، حافظه، فراگیری، تکلم و عملکرد موتور، و سرعت فرآیندسازی بود.
به علاوه محققان متوجه شدند که وابستگی مادام‌العمر به الکل به شکل منفی بر همین دامنه‌های شناختی عصبی مؤثر است.
محققان جمع‌بندی می‌کنند که اگرچه نوشیدن الکل در حال حاضر با اختلالات شناختی قابل اندازه‌گیری همراه است، وابستگی مادام‌العمر به الکل با عواقب منفی درازمدت در عملکرد شناختی عصبی مرتبط است.
وابستگی به الکل یک مشکل جهانی است، و اگرچه مطالعه فقط شامل گروه کوچکی از نمونه‌ها بود، نتایج مطالعه از مطالعات پیشین پشتیبانی می‌کند. یک مطالعة مشابه که در سال 2013 در پیری و سلامت روانی / Aging and Mental Health منتشر شد 500 نمونه در سنین 45 سال و بیشتر را مورد بررسی قرار داد.
تیم تحقیق بر آن شد تا به بررسی "فرجام‌های شناختی در وضعیت نوشیدن الکل به مرور زمان بر روی توانایی شناختی و گروه‌های سنی" بپردازد. محققان نشان دادند که نوشیدن الکل با تغییر در توانایی تکلم، توانایی تجسمی، و سرعت تفهیم مطالب مرتبط است. در هر حال همچون دیگر مطالعات انجام شده در این حوزه، نویسندگان لزوم انجام مطالعات با نمونه‌های بزرگ‌تر را مطرح می‌کنند.
تصویر دارد آشکارتر می‌شود، اما کل اثرات درازمدت سوءمصرف الکل بر عملکرد شناختی هنوز به طور کامل آشکار نشده است./