بدن چگونه درد را پردازش می‎کند؟

• آنا ساندویو
• ترجمه محمدقاسم رافعی

داروهای ضد درد فعلی قابلیت محدود و عوارض جانبی متعددی دارند. در هر حال، تحقیق جدید درک عمیق‎تری در مورد چگونگی پردازش درد در بدن به دست می‎دهد، و راه را برای روش‎های مؤثرتر هدف گرفتن دردهای مزمن هموار می‎کند.
بر مبنای تخمین‎های اخیر NIH در حدود 25 میلیون آمریکایی روزانه دچار درد هستند، و 23 میلیون نفر از جمعیت بزرگسالان این کشور به دردهای شدیدتر دچارند.
درد مزمن به عنوان دردی تعریف می‎شود که بیش از 12 هفته ادامه دارد، اگرچه در اغلب موارد درد مزمن، ناراحتی تا ماه‎ها ادامه پیدا می‎کند.
گزینه‎های درمانی در دسترس فعلی برای درد مزمن به بیماران کمک می‎کنند تا دردشان بهتر مدیریت شود تا اینکه آن را "علاج" کنند. به این منظور پزشکان دارو، تحریک الکتریکی مغز یا جراحی تجویز می‎کنند.
در حال حاضر داروهای ضد درد تجویزی دو دستۀ دارویی را شامل می‎شود: داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی (NSAIDs)، مثل آسپیرین یا ایبوپروفن، یا مخدرها مثل کدئین یا مورفین.
هر دوی این کلاس‎های دارویی در کنار این موضوع که همیشه کارآیی ندارند، می‎توانند سبب عوارض جانبی جدی شوند. مخدرها می‌توانند به ویژه در صورت استفادۀ درازمدت اعتیاد ایجاد کنند، و NSAIDs می‎توانند به زخم معده و صدمات کلیوی منجر شوند. به این دلایل مردم برای کاهش درد خود اغلب به طب مکمل یا جایگزین رو می‎آورند.
اما اکنون، محققان مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک - به رهبری دکتر نایجل بونت / Nigel Bunnett، پروفسور جراحی و داروسازی - مکانیسم‎های پشت درد مزمن را آشکار کرده‎اند، در مطالعه‎ای که می‎تواند اثبات کند تغییر دهندۀ قواعد بازی در مورد درد مزمن خواهد بود.
دکتر بونت می‎گوید: "کوشش‎های پیشین برای توسعۀ ضد دردهای مؤثرتر بر اثر محدودیت درک ما از مکانیسم‎هایی که به عصب‎ها امکان حس و انتقال پیام‎های درد را می‎دهند، ناکام مانده است."
تحقیق جدید - که در نشریۀ "علم پزشکی تفسیری" منتشر شده است - این موضوع را آشکار می‎کند که چگونه درد در موضعی بروز می‎کند که می‎تواند از دسترس طیف گستردۀ داروهای ضد درد موجود "مخفی" باشد.

داروهای ضد درد و گیرنده‎های درد
برخی از ضد دردهای موجود گیرنده‎های موسوم به پروتئین همراه  G یا (GPCRs) را بر سطح سلول هدف می‎گیرند.
GPCRs گروهی از گیرنده‎های غشائی هستند که در انسان‎ها، جانوران، گیاهان و حتی قارچ‎ها وجود دارند. نقش آنها گرفتن اطلاعات از محیط و انتقال آنها به سلول‎ها است.
در بدن انسان GPCRs طیف وسیعی از عملکردها را بر عهده دارند. در واقع بدن انسان بیش از هزار نوع مختلف از GPCR دارد، که خود را با پیام‎های بسیار خاص برآمده از محیط وفق می‎دهند. بنابراین، این گیرنده‎ها در تقریباً همۀ فرآیندهای بیولوژیک بدن شامل پاسخ به درد دخیل هستند.
در نتیجه، در حدود یک‎سوم تا 50 درصد تمامی داروهای موجود در بازار دارو از طریق هدف قرار دادن GPCRs کار می‎کنند. برای مثال، برخی ضد دردها از طریق فعال کردن گیرنده‎های مخدری کار می‎کنند، که نوعی از GPCR محسوب می‎شوند.
یک نوع دیگر GPCR به نام گیرندۀ نوروکینین 1 (NK1R) وجود دارد. وقتی این گیرنده فعال می‎شود، سبب ایجاد درد و التهاب می‎گردد.
به هر حال، داروهای جدید که تلاش کرده‎اند تا این گیرندۀ درد را هدف قرار دهند، در کار خود توفیقی نداشته‎اند.

گیرنده درد NKR1 در متوقف کردن درد کلیدی است
به هر جهت آزمایش‎های جدید انجام شده توسط دکتر بونت و همکارانش نشان داده‎اند که وقتی NKR1 به وسیلۀ درد فعال می‎شود، تمایل به آن نشان می‎دهد که به سرعت از سطح سلول دور شده و به درون اندوزوم‎های سلول‎های عصبی برود.
اندوزوم‎ها اجزاء کوچکی در داخل سلول‎ها هستند. وقتی NK1R در داخل اندوزوم قرار دارد، می‎تواند ایجاد درد و التهاب را ادامه دهد.
آزمایش‌های تکمیلی در جوندگان نشان داد که چسباندن یک مولکول چربی یا لیپید به ترکیبات شیمیایی بلوک کننده NK1R کمک می‎کند تا آنها غشاء اندوزوم‌ها را بشکافند و بنابراین باعث تخفیف درد می‌شوند.
دکتر بونت می‎گوید: "بر مبنای این آزمایش‎ها ما اعلام کرده‎ایم که طراحی مهار کننده‎های NKIR که قادر به رسیدن به شبکۀ اندوزومال در محدودۀ سلول‎ها باشند می‎تواند باعث ایجاد داروهای ضد درد طولانی اثر در مقایسه با ضد دردهای در دسترس کنونی شود. بیش از یک‌سوم تمامی داروهای در دسترس فعلی به نوعی بر روی GPCRs عمل می‎کنند. ما فکر می‎کنیم که اصلاح بسیاری از ترکیبات موجود، همانند آنچه ما در مورد مهار کننده‎های NK1R انجام دادیم، می‌تواند پتانسیل تقویت اثربخشی بسیار از کلاس‎های مختلف دارویی موجود را داشته باشد.
با توجه به محدودیت‎های داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و مخدرهای کنونی، تحقیق انجام شده توسط دکتر بونت و همکارانش می‎تواند مقداری خلاقیت بسیار مورد نیاز را به عرصۀ داروهای ضد درد هدف گیرندۀ درد موجود اضافه کند.

Source:
Medicalnewstoday.com
How does the body process pain? Study sheds new light
Written by Ana Sandoiu
Published: Thu 1 June 2017