سه استخوان مچ پا را تشکیل می‌دهند - استخوان تیبیا (شینبون)، فیبولا، و تالوس. اگر یکی از استخوان‌ها (یا بیشتر) ترک خورده یا بشکند، فرد دچار درد، کبودی و ورم خواهد شد. شخص می‌تواند با مچ پای شکسته حرکت کند اما این کار آسان نخواهد بود. در صورت شدید بودن شکستگی، استخوان قابل رویت خواهد شد. مردم باید در این شرایط تا پیش از رسیدن به دکتر پا را سرمادرمانی کرده، کمپرس کنند و در ارتفاع بالاتر از سطح قلب قرار دهند. تصمیم‎گیری در مورد بهترین گزینه درمانی با پزشک است. دکتر ممکن است برای درمان مچ پای شکسته از اسپلینت استفاده کرده یا پا را گچ بگیرد. در برخی موارد به عمل جراحی نیاز است.

HSV مقعدی یک عفونت واگیردار جنسی است. این ویروس از طریق تماس جنسی یا مقاربت جنسی از فردی به فرد دیگر منتقل می‎شود. هرپس یک خانواده از ویروس‎ها است که در انسان عفونت ایجاد می‎کنند. هرپس مقعدی [تبخال مقعدی] عفونتی است که بر اثر ویروس هرپس به صورت مجموعه‌ای از زخم یا تاول در اطراف سوراخ مقعد بروز می‎کند. هرپس مقعدی به علت ابتلاء به ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) و مشخصاً انواع HSV موسوم به HSV1 و HSV2 ایجاد می‎شود. سیفلیس، شانکروئید و دوناوانوسیس عفونت‎هایی هستند که می‎توانند سبب ایجاد انواع ضایعات در اطراف مقعد شوند.

سنگ‌ مثانه نتیجه کریستالیزه شدن مواد معدنی است و هنگامی شکل می‎گیرد که ادرار غلیظ پس از ادرار کردن در مثانه سفت می‎شود. بیش از 90 درصد ادرار آب است. 10 درصد باقی مانده حاوی مواد معدنی مثل نمک، و مواد زائد مثل پروتئین است. ادرار غلیظ می‎تواند طیف رنگی متنوعی از زرد کهربایی تا قهوه‎ای داشته باشد که این رنگ به انواع مواد زائد و معدنی موجود در ادرار بستگی دارد. غلیظ شدن ادرار اغلب نتیجه دهیدراسیون یا ناتوانی در تخلیه کامل مثانه است. این مشکل ممکن است بر اثر بزرگ شدن پروستات، مشکلات مثانه یا عفونت‌های دستگاه ادراری (UTIs) ایجاد شود. در صورت عدم درمان سنگ مثانه می‎تواند به انواع عفونت و دیگر عوارض منجر شود.

نارسایی وریدی هنگامی ایجاد می‌شود که دریچه‎های موجود در وریدها به طور کامل عمل نمی‎کنند. این بدان معنی است که وریدها کمتر قادرند تا خون برگشتی از اندام‎ها را به قلب هدایت کنند. نارسایی وریدی نسبتاً شایع است. بر مبنای اعلام "انجمن جراحی عروقی" نارسایی وریدی مبتلابه 40 درصد مردم در ایالات متحد آمریکا است. نارسایی وریدی همچنین به طور معمول حالت مزمن دارد. این اختلال سبب ورم ناحیه زیر زانو، واریس‌های وریدی و درد ساق پا می‎شود. وقتی کسی دچار نارسایی وریدی باشد، وریدهای وی برای حرکت دادن خون عاری از اکسیژن از دست‎ها و پاها به سمت قلب دچار مشکل خواهد بود. دریچه‎های معیوب درون وریدها به طور معمول عامل ایجاد نارسایی وریدی است.

پای ورزشکار - که تینئا پدیس نیز نامیده می‌شود - یک عفونت قارچی مُسری است که به پوست پا لطمه می‎زند. عفونت قارچی پای ورزشکار می‎تواند به ناخن انگشتان پا و دست‌ها گسترش پیدا کند. این عفونت قارچی به این دلیل پای ورزشکار نامیده می‎شود که در میان این گروه از مردم شایع است. پای ورزشکار هنگامی ایجاد می‎شود که قارچ تینئا روی پا رشد می‌کند. فرد ممکن است قارچ را از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا از راه لمس سطوح آلوده به قارچ به خود منتقل کند. قارچ مزبور در محیط گرم و مرطوب رشد می‎کند. تینئا پدیس به شکل شایع در حمام، کف اتاق‌های فاقد تهویه و در محدوده استخرهای شنا یافت می‎شود. پای ورزشکار یک بیماری جدی نیست اما برخی از اوقات درمان آن دشوار است. اگر کسی دچار دیابت بوده یا دارای سیستم ایمنی ضعیف باشد و ظن ابتلاء به پای ورزشکار در مورد او مطرح باشد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.

شقاق مقعد در اطفال کمسن بسیار شایع است اما احتمال بروز آن در هر سنی وجود دارد. شقاق مقعد پارگی کوچکی در بافت نازک و مرطوبی (موکوسا) است که جدار سوراخ مقعد را تشکیل می‎دهد. شقاق مقعد ممکن است در هنگام دفع مدفوع سفت یا سنده‎های بزرگ در طول عمل دفع بروز کند. شقاق مقعد به طور معمول در هنگام دفع درد و خونریزی ایجاد می‎کنند. در عین حال ممکن است فرد مبتلاء به شقاق مقعد به اسپاسم‎هایی در حقله عضلانی انتهای مقعد (اسفنکتر مقعدی) دچار شود. اغلب موارد شقاق مقعد با استفاده از درمان‎های ساده مثل افزایش مصرف فیبر یا حمام نشیمن بهبود پیدا می‎کند. برخی از مردم دچار این مشکل ممکن است به دارو یا گاهی از اوقات به عمل جراحی نیاز داشته باشند.

آسکاریس [اسکارایسیس] یک عفونت روده کوچک است که توسط اسکاریس لومریکوئیدس (ای. لوبریکوئیدس) یک گونه از کرم حلقوی ایجاد می‎شود. کرم‌های حلقوی نوعی کرم انگلی محسوب می‎شوند. عفونت‎های ناشی از کرم‎های حلقوی نسبتاً شایع است. آسکاریس شایع‎ترین نوع عفونت کرم حلقوی محسوب می‎شود. بر مبنای اعلام WHO در حدود ده درصد مردم در کشورهای در حال توسعه دچار کرم‎های روده‎ای هستند. آسکاریس در جاهایی بیشترین شیوع را دارد که از امکانات بهداشتی دنیای مدرن محرومند. مردم از طریق مصرف آب و غذای ناسالم دچار این عفونت می‎شوند. عفونت مزبور به طور معمول باعث ایجاد هیچ علامتی نمی‎شود اما افزایش تعداد کرم‎های حلقوی (هجوم سنگین‎تر) می‎تواند به مشکلاتی در ریه‎ها یا روده‎ها منجر شود.

کیست پستان در زنان سنین پیش از یائسگی، بین 35 تا 50 ساله، شایع است. اما این کیست‌ها را می‎توان در زنان با هر سنی مشاهده کرد. همچنین امکان بروز آنها در زنان یائسه که تحت هورمون درمانی قرار دارند، وجود دارد. کیست‌های پستان کیسک‎های* پر از مایع درون پستان هستند که به طور معمول سرطانزا نیستند (خوش‌خیم). زنان ممکن است یک کیست در پستان داشته یا دچار تعداد زیادی از آنها در یک پستان یا هر دو باشند. این کیست‌ها اغلب به شکل برجستگی‎های دایره یا بیضی شکل با مرزهای مشخص تعریف می‎شوند. کیست پستان معمولاً به شکل یک حبه انگور یا بادکنک پر از آب احساس می‎شود اما برخی از اوقات ممکن است سفت احساس شود. کیست پستان نیازی به درمان ندارد مگر اینکه بزرگ و دردناک یا ناراحت کننده باشد. در این وضعیت تخلیه مایع درون کیست باعث فروکش علایم می‎شود. 

اندومیتریتیس [اندومتریت] یک وضعیت التهابی جدار دیواره داخلی رحم است و به طور معمول بر اثر عفونت ایجاد می‎شود. اندومتریت معمولاً مهلک نیست، اما درمان آن در اولین فرصت ممکن اهمیت دارد. اندومتریت عموماً در صورت درمان با آنتی‎بیوتیک برطرف می‎شود. عفونت‌های درمان نشده می‎توانند به ایجاد عوارضی در سیستم‎های تولید مثل، بافت‎ها و باروری و مشکلاتی برای سلامت عمومی فرد منجر شوند. اندومتریت عموماً بر اثر عفونت ایجاد می‎شود. عفونت‎هایی که می‎توانند اندومتریت ایجاد کنند عبارتند از: عفونت‎های واگیردار جنسی (STIs) مثل کلامیدیا و سوزاک، سل، عفونت‎های ناشی از مخدوش شدن باکتری‌های نرمال واژن